Ανακοινωθέντα

Ειδική συνεδρία ολομέλειας  -  5η Ιουλίου 2022

Εξοχότατε Πρόεδρε της Κυπριακής Δημοκρατίας,

Έντιμες κυρίες και έντιμοι κύριοι Υπουργοί,

Αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητές συναδέλφισσες,

Ημέρα μνήμης, τιμής, καταδίκης, υπόμνησης αλλά και αποτίμησης η σημερινή, μάς φέρνει εδώ με μοναδικό θέμα στην ημερήσια διάταξη, τις μαύρες επετείους του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής. Παρακαλώ όλες και όλους να τηρήσουμε μονόλεπτη σιγή στη μνήμη των ηρώων και των μαρτύρων της δημοκρατίας και της ελευθερίας.

(Τήρηση μονόλεπτης σιγής)

Αιωνία η μνήμη τους!

Κυρίες και κύριοι,

Η Βουλή των Αντιπροσώπων συνέρχεται σήμερα σε ειδική συνεδρία της ολομέλειας, για να καταδικάσει το διπλό έγκλημα που διαπράχθηκε σε βάρος του λαού και του τόπου μας. Να αποτίσει φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης σε αυτές και αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία της Κύπρου, τη δημοκρατία, την προάσπιση της νομιμότητας και της συνταγματικής τάξης.

Την ίδια όμως στιγμή η ιστορική μνήμη ανακαλώντας το παρελθόν, μάς φέρνει σε τούτες τις κρίσιμες ώρες αντιμέτωπες και αντιμέτωπους και με τα λάθη μας.

Επιτάσσει ν’ αναμετρηθούμε με το παρόν και το μέλλον.  Να αναλογιστούμε αν, διαχρονικά η καταδίκη του εγκλήματος και η οφειλόμενη τιμή στους νεκρούς, σε όσες και όσους υπέφεραν και εξακολουθούν να υποφέρουν, διολισθαίνει προς μια διαδικασία επανάληψης και διαιώνισης του παλιού κακού και διχαστικού εαυτού μας, αντί να παραδειγματίζει και να σφυρηλατεί την ενότητα δημιουργώντας ελπιδοφόρα προοπτική για τις νέες και τους νέους μας.

Οι σειρήνες που ήχησαν σήμερα, αναδύοντας στη μνήμη τον όλεθρο και την καταστροφή, επιβάλλεται να αποτελέσουν εγερτήριο συνείδησης και να λειτουργήσουν αποτρεπτικά στην υποδαύλιση νοσηρών καταστάσεων και την καλλιέργεια κουλτούρας διχασμού.  

15 Ιουλίου, 20 Ιουλίου,14 Αυγούστου. Κάθε ημερομηνία ανοιχτή πληγή που αιμορραγεί εδώ και 48 χρόνια. Εγκλήματα χωρίς τιμωρία, χωρίς δικαίωση.

Απαρχή των δεινών το προδοτικό πραξικόπημα της χούντας των συνταγματαρχών και των συνεργατών τους, το οποίο έδωσε στην Τουρκία την αφορμή που χρόνια αναζητούσε για να εφαρμόσει τα έκνομα επεκτατικά της σχέδια σε βάρος της Κύπρου. Με πρόσχημα την «αποκατάσταση της έννομης τάξης» εισέβαλε στο νησί καταλαμβάνοντας το 37% της επικράτειας του, σκορπώντας τον θάνατο, την οδύνη και εισάγοντας βίαια στην καθημερινότητα μας την έννοια της απώλειας: Πρόσφυγες, Εγκλωβισμένοι, Αγνοούμενοι.

Άνθρωποι ξεριζωμένοι διάσπαρτοι σε κάθε γωνιά της ελεύθερης Κύπρου ζουν με τον άσβεστο πόθο να επιστρέψουν στη γη τους.  Υπομένουν καρτερικά στερήσεις και κακουχίες εξακολουθώντας να φυλάνε ηρωικά τις δικές τους Θερμοπύλες.  Και η πιο τραγική πτυχή; Αυτές και αυτοί που ακόμη περιμένουν… Που βιώνουν το αδιανόητο αιχμάλωτοι στο σκοτάδι της άγνοιας. Γονείς, σύζυγοι, αδέρφια, παιδιά... Γι’ αυτούς δεν υπάρχουν οστά για να κηδέψουν. Δεν υπάρχουν τάφοι για να θρηνήσουν. Δεν μπορούν να τελέσουν μνημόσυνα για τους αγαπημένους τους. Και είναι δικαίωμα τους να ξέρουν τι απέγιναν οι άνθρωποι τους. Να θάψουν τους νεκρούς τους. 

Κατάφωρη καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων κοντά μισό αιώνα.

Εποικισμός, κατοχικά στρατεύματα, μονομερείς έκνομες ενέργειες:  Όλα διακριτά στον χάρτη της Κύπρου. Η Λευκωσία παραμένει η μοναδική μοιρασμένη πρωτεύουσα ευρωπαϊκού κράτους, στην Αμμόχωστο επιχειρούνται νέα τετελεσμένα, στα κατεχόμενα εδάφη μας συντελείται ανελέητη καταστροφή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και τελευταίος τακτικισμός η απειλή για προσάρτηση των κατεχόμενων εδαφών μας στην Τουρκία.

Η Τουρκία καθημερινά συνεχίζει απροκάλυπτα και απτόητη τις εντάσεις προσπαθώντας να δημιουργήσει νέα τετελεσμένα σε θάλασσα και στεριά. Επιβουλεύεται συνεχώς ξένη ιδιοκτησία και με το όραμα της Γαλάζιας Πατρίδας καιροφυλακτεί, προκαλεί, προσβάλλει κάθε αρχή νομιμότητας.

Καταστρατηγώντας πλήρως τις αρχές του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δίκαιου, η Άγκυρα συνεχίζει την προκλητική συμπεριφορά της παραβιάζοντας την αποκλειστική οικονομική ζώνη, σφετεριζόμενη βασικά και απαράγραπτα δικαιώματα, προβαίνοντας την ίδια στιγμή σε έκνομες ενέργειες που αποσκοπούν στον πλήρη εποικισμό της περίκλειστης περιοχής της Αμμοχώστου, στη δημιουργία στρατιωτικής και ναυτικής βάσης στην κατεχόμενη Καρπασία, στην προσάρτηση των κατεχομένων εδαφών μας.  

Ο Τούρκος Πρόεδρος χρησιμοποιεί ως πάγια πολιτική τη ρητορική διχόνοιας προτάσσοντας σε πλήρη συντονισμό με την Τουρκοκυπριακή ηγεσία τη λύση δυο κρατών στηριγμένη στην κυριαρχική ισότητα, μη επιδεικνύοντας την παραμικρή θέληση για εξεύρεση βιώσιμης λύσης στο Κυπριακό, ούτε τη συνέχιση της όποιας προσπάθειας, αφού και τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης που προτάθηκαν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας απορρίφθηκαν απριόρι.

Βιώσιμη λύση είναι μόνο η λύση που θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του λαού μας, Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Αρμενίων, Μαρωνιτών και Λατίνων. 

Κυρίες και κύριοι,

Απέναντι στις σημερινές κρίσιμες συγκυρίες που προκύπτουν καταιγιστικές στην παγκόσμια γεωπολιτική σκηνή επιβάλλεται να λειτουργήσουμε μέσα από τη σύμπνοια, την ενότητα και τη συλλογικότητα σε όλα τα επίπεδα, προβάλλοντας τα δίκαια αιτήματά μας. Επιβάλλεται διαρκής αγώνας, για να κερδίσουμε το αυτονόητο, την απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας, καθώς και τον πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των νόμιμων κατοίκων της.  Χρειάζεται να επιστρατεύσουμε όλη την επιμονή μας για την άσκηση πιέσεων από την ευρωπαϊκή και διεθνή κοινότητα προς την Άγκυρα, για να αποτραπούν οι τουρκικοί επεκτατισμοί και οι κατάφορες παραβιάσεις, αλλά

και για να δοθούν επιτέλους απαντήσεις σε αυτούς τους ανθρώπους που ακόμη περιμένουν, δίνοντας πρόσβαση στη Διερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοουμένους σε στρατιωτικά αρχεία, ώστε να ολοκληρωθούν οι εκταφές σε στρατιωτικές ζώνες.

Ως Βουλή των Αντιπροσώπων δεν θα πάψουμε στιγμή να αγωνιζόμαστε αξιοποιώντας στο μέγιστο κάθε ευρωπαϊκό και διεθνές βήμα που μας προσφέρεται μέσα από την ενίσχυση διμερών και πολυμερών σχέσεων αλλά και την ενδυνάμωση της κοινοβουλευτικής διπλωματίας, καλώντας παράλληλα την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναλάβει ενεργότερο ρόλο στη διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού, για να μην είναι η Κύπρος το μοναδικό ευρωπαϊκό κράτος που τελεί υπό καθεστώς κατοχής. Οι εταίροι μας επιβάλλεται να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, να σταθούν στο πλάι μας υψώνοντας ασπίδα στις Τουρκικές επιβουλές, για την προάσπιση του Διεθνούς Δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως έπραξαν δυναμικά και στην περίπτωση της Ουκρανίας. Ως Ευρωπαίοι πολίτες ζητάμε να επικρατήσουν στο νησί μας συνθήκες ασφάλειας και αξιοπρέπειας. Καλούμε τη διεθνή κοινότητα να ασκήσει πιέσεις στην Άγκυρα, ώστε να σεβαστεί την κυριαρχία, την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Kυπριακής Δημοκρατίας, να τερματίσει τις παράνομες μεθοδεύσεις της και να σεβαστεί τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, καθώς και τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες.

Ως Βουλή και ως πολιτεία δεν θα κουραστούμε να καταδικάζουμε το δίδυμο έγκλημα σε βάρος της πατρίδας μας το καλοκαίρι του 1974. Τη  συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή και την εντεινόμενη επεκτατική πολιτική της Άγκυρας. Την προσπάθεια δημιουργίας νέων τετελεσμένων τόσο επί του εδάφους όσο και στο διαπραγματευτικό πλαίσιο.

Αυτό, κύριε Πρόεδρε, φίλες και φίλοι, συνιστά αυτονόητη υποχρέωση μας, ως πολιτική ηγεσία. Το πιο δύσκολο ωστόσο και συνάμα το πιο καθοριστικό για το μέλλον μας, είναι η υπόσχεση που οφείλουμε στους ήρωες και τα θύματα της τουρκικής θηριωδίας, αλλά κυρίως στις μελλοντικές γενιές. Να καταφέρουμε ν’ αφήσουμε πίσω μας φαντάσματα και σκιές του παρελθόντος και μέσα από τη σύμπλευση και την ενότητα να προασπίσουμε τα εθνικά μας συμφέροντα και να δημιουργήσουμε νέες προοπτικές, που θα οδηγήσουν στην επανένωση και την απελευθέρωση της πατρίδας μας.

Φίλες και φίλοι,

Ιδιαίτερα σήμερα που οι διεθνείς ισορροπίες προβάλλουν επικίνδυνες όσο ποτέ άλλοτε, η ενότητα είναι θέμα εθνικής επιβίωσης. Και ο μόνος τρόπος για να το πετύχουμε είναι να απαλλαχθούμε από τα βαρίδια της διχόνοιας και του διχασμού.

Έχουμε κουράσει, αγαπητές και αγαπητοί μου. Η νέα γενιά μάς γυρίζει την πλάτη, όχι γιατί αδιαφορεί για τα δίκαια του λαού μας, αλίμονο εάν υποτιμήσουμε τους νέους ανθρώπους, αλλά γιατί έχει κουραστεί από το κλίμα της αντιπαράθεσης, των αντεγκλήσεων και την εμμονική προσκόλληση στο παρελθόν για λόγους μικροπολιτικής. Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει και επιβάλλεται ν’ αλλάξουμε μαζί του. Να εκσυγχρονίσουμε τον πολιτικό μας λόγο, να απεγκλωβιστούμε από διχαστικούς τακτικισμούς. Να δούμε τα πράγματα έξω απ’ το στενό περίγραμμα των σκοπιμοτήτων. Οφείλουμε να δημιουργήσουμε προοπτική και να δώσουμε ελπίδα στα παιδιά μας. Να τους δώσουμε όραμα ξεκάθαρο, χωρίς παρενθέσεις και αγκυλώσεις. Όραμα για να αγωνιστούν μέχρι την τελική δικαίωση, για μια πατρίδα ενωμένη, ελεύθερη, ειρηνική και ευημερούσα.

Αυτό το μέλλον αξίζει στον τόπο μας!  Αυτό το μέλλον δε θα πάψουμε στιγμή να οραματιζόμαστε για εμάς και τα παιδιά μας.

Σας ευχαριστώ.

(Το κείμενο ως απεστάλη από τη Βουλή των Αντιπροσώπων)