Ανακοινωθέντα

Σαράντα πέντε χρόνια πέρασαν από την προδοσία και τη σταύρωση της Κύπρου και βαρύ και επώδυνο εξακολουθεί να είναι το καθήκον για μνημόνευση των ηρώων μας, γιατί πέραν της προσευχής μας για ανάπαυση της ψυχής τους, η φωνή της συλλογικής μας συνείδησης μας πάλλει έντονα μέσα μας υπενθυμίζοντάς μας ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να αποδειχθούμε κατώτεροι της δικής τους θυσίας που παραμένει αδικαίωτη.

Η απόδοση της οφειλόμενης τιμής σε όλους τους επώνυμους και ανώνυμους πρωταγωνιστές της, αποτελεί αναμφίβολα χρέος για κάθε λαό που εξακολουθεί να διέρχεται στιγμές δοκιμασίας και να αντιμετωπίζει κινδύνους επιβίωσης. Χρέος αλλά και κορυφαία αναγκαιότητα, καθώς αποδίδοντας την πρέπουσα τιμή προς τους ήρωες και μάρτυρές μας, αντλούμε διδάγματα για τη συνέχιση και καταξίωση του αγώνα μας.  

Στη μνήμη μας φέρνουμε σήμερα πικρές και θλιβερές, συνάμα,  εικόνες από την έκταση της μεγάλης καταστροφής που βίωσε η πατρίδα μας το καλοκαίρι του 1974:

• Τους νεκρούς και τους τραυματίες στα πεδία των μαχών,
• τους αιχμαλώτους που άλλοι επέζησαν και άλλοι εξαφανίστηκαν ενώ ήταν εν ζωή μετά τη λήξη των εχθροπραξιών,
• τους άλλους συμπατριώτες μας που εκτελέστηκαν εν ψυχρώ κατά τη σύλληψη ή κατά την μεταφορά τους σε τόπους που λειτουργούσαν ως κρεματόρια  και που πολλών τα λείψανα εντοπίζονται σε μαζικούς τάφους με έντονα τα σημάδια της αγριότητας και βαρβαρότητας που επιδείχθηκε σε βάρος τους.

Φέρνουμε ακόμα στη μνήμη μας εικόνες από:

• Τον τρόμο στα πρόσωπα των γυναικόπαιδων και των ηλικιωμένων που έσπευδαν με αγωνία να γλυτώσουν τις ζωές τους εγκαταλείποντας το βιος και τις πόλεις και τα χωριά τους.
• Τον τρόμο και την απόγνωση, επίσης, στα πρόσωπα όσων συμπατριωτών μας εγκλωβίστηκαν στα χωριά τους και δεν ήξεραν τι μπορούσε να φέρει η επόμενη μέρα, ή και η επόμενη ώρα.
• Το πένθος, το κλάμα και την εγκατάλειψη κάθε ελπίδας που χαρακτήριζαν τις χιλιάδες περιπτώσεις των συγγενών σαν μάθαιναν τα θλιβερά νέα για τους αγαπημένους τους.
• Εικόνες, ιδιαίτερα, από το βουβό κλάμα των παιδιών και τα δάκρυα που έρεαν ασταμάτητα από τα αθώα μάτια τους.

Όλες αυτές οι εικόνες και οι πικρές μνήμες αναλογούν και στο δράμα που βίωσε η Γιαλούσα το καλοκαίρι του 1974. Ιδιαίτερα βαρύ το τίμημα που πλήρωσε τότε η θαυμαστή κωμόπολη της Καρπασίας.  

Μνημονεύουμε και τιμούμε όλους τους Γιαλουσίτες που έπεσαν είτε μαχόμενοι με τα στρατεύματα του Αττίλα, είτε στα χέρια αιμοσταγών και αδίστακτων δολοφόνων.

• Τιμούμε τους ηρωικώς πεσόντες στις μάχες με τον Τούρκο εισβολέα Ανθυπολοχαγό Βασίλειο Σιαμπτάνη, Λοχία Πέτρο Χαραλαμπούδη, Λοχία Γεώργιο Ράφτη και Στρατιώτη Λεωνίδα Λεωνίδου,
• Τιμούμε τους εκτελεσθέντες εν ψυχρώ από τους Τούρκους εισβολείς και Τουρκοκύπριους εξτρεμιστές Μιχάλη Παράσχου, Οδυσσέα Ηλία, Πανίκο Κεμέκκη, Παύλο Χατζηδημήτρη, Πιερή Αδάμου, Σάββα Χατζηπαντελή, Στέλιο Σαββίδη, Χρήστο Κοσμά, Χρήστο Χατζηνικολάου και Γιαννάκη Λιασή, που όλοι περιλαμβάνονταν για χρόνια στον κατάλογο των αγνοουμένων,
• Τιμούμε τους Γιαννάκη Χαραλαμπούδη, Κουμή Καραγιώργη και Χριστόδουλο Καουτζάνη, οι οποίοι εξακολουθούν να βρίσκονται στον κατάλογο των αγνοουμένων της κυπριακής τραγωδίας.
• Τιμούμε, επίσης, και όλους τους άλλους Γιαλουσίτες που ανταποκρίθηκαν με θάρρος και αυταπάρνηση στο καθήκον τους προς την πατρίδα.
• Τιμούμε τον αγωνιστή της ΕΟΚΑ Σταύρο Στυλιανίδη.
• Τιμούμε ακόμα τον Αρχιπλοίαρχο Ανδρέα Ιωαννίδη και τον Πλοίαρχο Λάμπρο Λάμπρου που έπεσαν σε ώρα καθήκοντος κατά τη φονική έκρηξη στο Μαρί, στις 11 Ιουλίου 2011, καθώς και τους στρατιώτες Νίκο Ορφανίδη και Κυριάκο Ζαχαρίου που έπεσαν και αυτοί σε ώρα καθήκοντος στις 28 Οκτωβρίου 1973 και στις 25 Μαρτίου 1966 αντίστοιχα, όπως και τον Λώρη Αργυρού που έπεσε στις 8 Δεκεμβρίου 1957.

 Η τραγωδία που βίωσε ο τόπος μας το 1974 δεν μπορεί να φύγει ποτέ από τη  σκέψη μας. Η πατρίδα μας δεν μπορεί να μείνει διαιρεμένη.  Η εφιαλτική γραμμή του Αττίλα και το σύμβολο της κατοχής στον Πενταδάκτυλο πρέπει να φύγουν. Έχουμε τεράστιες ευθύνες και έναντι αυτών που πρόσφεραν τον εαυτό τους στο θυσιαστήριο της ελευθερίας μας, και έναντι των σημερινών και επόμενων γενεών. Μεγάλη προτεραιότητα και απώτερος στόχος μας, να διασφαλίσουμε το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού στην εσχατιά αυτή της ανατολικής Μεσογείου με την υπερτισχιλιετή ελληνική ιστορία.

Η μεγαλύτερη τιμή που μπορούμε να αποδώσουμε στους ήρωές μας είναι στη βάση των παρακαταθηκών που μας άφησαν να εργαστούμε με ενότητα, σωφροσύνη και υπευθυνότητα για τη δικαίωση της θυσίας τους.  Η κρισιμότητα των στιγμών δεν επιτρέπει την απουσία κανενός.  Η πατρίδα είναι πάνω από όλους και από όλα.  Το εθνικό της κάλεσμα μας προτρέπει σε ενότητα και ομοψυχία.  Αυτή είναι η δύναμή μας. 

Με τη γραμμή του Αττίλα να συνεχίζει να μοιράζει την πατρίδα μας, το πιο σημαντικό ζητούμενο παραμένει η επίδειξη καλής θέλησης και βούλησης για επίτευξη λύσης του κυπριακού προβλήματος η οποία θα διασφαλίζει για ολόκληρη τη χώρα συνθήκες ειρήνης και ασφάλειας, όπως και συνθήκες συνεργασίας και ευημερίας για όλους τους κατοίκους της, χωρίς τις όποιες εξωτερικές επεμβάσεις και τα ξένα συμφέροντα.

Και η ελπίδα μας να το επιτύχουμε αυτό, είναι μέσα από ένα διάλογο που θα διεξάγεται χωρίς απειλές και εκβιασμούς, αλλά και που θα δώσει την ευκαιρία να κατατεθούν και να συζητηθούν προτάσεις που θα σέβονται τις εύλογες ανησυχίες και των δυο κοινοτήτων, χωρίς να παραγνωρίζεται το διεθνές δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Η δική μας πλευρά, διά του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη, έχει επανειλημμένα εκφράσει την ετοιμότητά της για την έναρξη ενός νέου διάλογου. 

Για να οδηγηθούμε, ωστόσο, σε ουσιαστική επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, θα πρέπει και η Τουρκία να δείξει την ίδια ετοιμότητα τερματίζοντας τις παράνομες ενέργειές της στην Αποκλειστική Οικονομική μας Ζώνη, και τους σχεδιασμούς της  για την περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου.

Ο παραλογισμός της κατοχής και της διαίρεσης της Κύπρου πρέπει να τερματιστεί.  Είναι αδιανόητη μια λύση με τουρκικές εγγυήσεις για ένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εξίσου αδιανόητο είναι να παραμένουν εδάφη μας υπό κατοχή και να παραγνωρίζονται τα δικαιώματα των εκτοπισθέντων με την βία συμπατριωτών μας.

Είναι αδιανόητο, επίσης, να εξακολουθούν να υπάρχουν αγνοούμενοι μετά από 45 χρόνια. Οι περισσότεροι μάλιστα από όσους καταγράφηκαν στον θλιβερό κατάλογο των αγνοουμένων.

Επιτέλους, η Τουρκία θα πρέπει να ανταποκριθεί στις ευθύνες και τις υποχρεώσεις της θέτοντας στη διάθεση των ερευνητών τα στρατιωτικά της αρχεία όπου με βεβαιότητα υπάρχουν στοιχεία για πολύ περισσότερες περιπτώσεις αγνοουμένων. Θα πρέπει, επίσης, να δώσει απαντήσεις και για  το δεύτερο έγκλημα που έχει διαπράξει αυτό της μετακίνηση οστών από τους αρχικούς χώρους ταφής αγνοουμένων μας σε άλλους που εξακολουθούν να παραμένουν άγνωστοι.

Θέλω να διαβεβαιώσω τους συγγενείς των αγνοουμένων μας ότι η Κυβέρνηση και όλοι μας, παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα, δεν εφησυχάζουμε και θα συνεχίσουμε τον αγώνα και τις προσπάθειες για διακρίβωση της τύχης και του τελευταίου αγνοούμενού μας.

Τιμώντας σήμερα τους ήρωες της Γιαλούσας καταθέτουμε τον απέραντο σεβασμό και την εκτίμησή μας προς τις οικογένειές τους. Το κτύπημα ήταν γι’ αυτές σίγουρα σκληρό και τα χρόνια που ακολούθησαν την απώλεια των αγαπημένων τους πολύ δύσκολα. Ας είναι παρηγοριά γι’ αυτές ο θαυμασμός και η ευγνωμοσύνη μας για τον ηρωισμό και την προσφορά τους.

Καταθέτοντας, επίσης, τον θαυμασμό και τη μεγάλη μας εκτίμηση και προς τους ηρωικούς εγκλωβισμένους μας για την καρτερία και την αποφασιστικότητά τους να μείνουν ριζωμένοι στη γη των προγόνων τους, θα ήθελα να συγχαρώ για τη διοργάνωση της σημερινής εκδήλωσης το Κοινοτικό Συμβούλιο Αιγιαλούσης, τις Εκκλησιαστικές Επιτροπές Αρχαγγέλου Μιχαήλ, Αγίας Μαρίνας και Αγίου Θύρσου, τη Σχολική Εφορεία Αιγιαλούσης, τον Σύνδεσμο Γιαλουσιτών, το Φιλανθρωπικό ίδρυμα Ηρωομάρτυρα Σάββα Χατζηπαντελή, τον Σύνδεσμο Γυναικών Γιαλούσας και τις Επιτροπές Κοινοτικού Συμβουλίου Γιαλούσας.

Δεν ξεχνούμε και δεν παραγράφουμε το χρέος μας προς τους ήρωες και τους μάρτυρές μας, δεν παραγράφουμε την ιστορία μας  και τα δίκαιά μας. Με εκδηλώσεις όπως αυτήν το υπογραμμίζουμε και το επιβεβαιώνουμε.  Ευχή όλων μας είναι να δικαιώσουμε σύντομα τη θυσία τους.

Το χρέος προς τους νεκρούς μας αλλά και προς τη νέα γενιά είναι υπόμνηση της ευθύνης μας να απελευθερώσουμε και να επανενώσουμε την πατρίδα μας.

Αιωνία ας είναι η μνήμη και η δόξα όσον έχασαν τη ζωή τους κατά την τουρκική εισβολή το 1974.

Αιωνία ας είναι η μνήμη όλων των ηρώων της Γιαλούσας.

Αιωνία και τιμημένη.

_____________

ΡΜ/ΣΧ