Ανακοινωθέντα

Με δέος και μεγάλο σεβασμό στην προσφορά και τη θυσία του, τελούμε σήμερα εδώ στη γενέτειρά του τα αποκαλυπτήρια της προτομής του ήρωα του 1974 Χριστάκη Ιωάννου Θεοδοσίου, ο οποίος αγωνίστηκε και έπεσε υπέρ βωμών και εστιών γράφοντας με ανεξίτηλα γράμματα το όνομά του στο Πάνθεον των Αθανάτων της Κυπριακής Ελευθερίας.

Σε καιρούς χαλεπούς για την πατρίδα, σε καιρούς που η κοινωνία μας έχει ανάγκη από θετικά πρότυπα χρέους και ευθύνης, καλούμαστε να αποδώσουμε φόρο τιμής στα θύματα της τουρκικής βαρβαρότητας. Η απόδοση τιμής σε όσους αυτοβούλως προέταξαν το ανάστημά τους υπερασπιζόμενοι την τιμή και την ακεραιότητα της πατρίδας, αποτελεί διαχρονικό χρέος προς την ιστορία μας, σταθερή υπόμνηση της ανεξόφλητης ευθύνης μας και παντοτινή οφειλή προς τους ήρωες και μάρτυρες της κυπριακής ελευθερίας.

Η προτομή του ήρωα συμβολίζει το παράγγελμα που έρχεται από τα βάθη της ιστορίας: «Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης». Και ο Χριστάκης Θεοδοσίου στάθηκε με τους συμπολεμιστές του, του 251 Τάγματος Πεζικού, στην πρώτη γραμμή του αγώνα προάσπισης της ελευθερίας και της εδαφικής ακεραιότητας της ιδιαίτερης μας πατρίδας, παρόλο που ήταν έντονα παντού τα σημάδια της προδοσίας.

Η αναδρομή στα όσα τραγικά για τον τόπο μας έγιναν το καλοκαίρι του 1974 προκαλεί σε όλους μας πόνο και οδύνη. Κυριολεκτικά σαν εφιάλτης παρελαύνουν μπροστά μας, όταν τιμούμε ήρωές μας, τα δεινά της τραγωδίας της Κύπρου, η προδοσία του πραξικοπήματος, η εισβολή, η κατοχή, ο βίαιος εκτοπισμός του ενός τρίτου του πληθυσμού μας, το δράμα των αγνοουμένων μας, οι καρτερικοί εγκλωβισμένοι, ο πόνος των συγγενών των πεσόντων μας.

Όμως, όσος και αν είναι ο πόνος μας, όση και αν είναι η οδύνη μας, οφείλουμε να ανατρέξουμε σε εκείνα τα θλιβερά γεγονότα που στιγμάτισαν την πορεία μας μέσα στον χρόνο και να αντλήσουμε τα σωστά διδάγματα. Να προβληματιστούμε και να παραδειγματιστούμε. Εκδηλώσεις όπως τη σημερινή, πέρα από την απόδοση τιμής και ευγνωμοσύνης στους ήρωες-μάρτυρες του λαού μας, χρησιμεύουν για την άντληση διδαγμάτων για τη συνέχιση και καταξίωση ενός αγώνα που δεν έχει ακόμα δικαιωθεί.

Αυτό επιτάσσει το ιστορικό μας χρέος: Να διατηρούμε πάντα ζωντανή στη μνήμη μας την μαρτυρική αγωνιστική πορεία του λαού μας που διερχόμενος δια πυρός και σιδήρου, συνεχίζει ακόμα τον αγώνα για τη φυσική και εθνική του επιβίωση. Να αντλούμε διδάγματα αγωνιστικότητας, αλλά και να απορρίπτουμε όσα λάθη και παραλείψεις μας παρέκκλιναν από την πορεία μας.

Δεν είναι θέμα επιλογής ανάμεσα σε προσφερόμενες υπαλλακτικές πορείες. Είναι εθνική ιστορική επιταγή και αδήριτη ανάγκη. Είναι θέμα διασφάλισης της επιβίωσης της Κυπριακού Ελληνισμού σε αυτό τον τόπο με την υπερτρισχιλιετή ελληνική ιστορία.

Αυτό λοιπόν το χρέος μας επιτάσσει να παραμείνουμε αταλάντευτα  σταθεροί στον στόχο της δικαίωσης της μαρτυρικής μας πατρίδας με τον τερματισμό της κατοχής και την επανένωσή της, χωρίς τις όποιες ξένες εξαρτήσεις και με πλήρως κατοχυρωμένα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες όλων των νομίμων κατοίκων της.

Ο Χριστάκης Θεοδοσίου γεννήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 1955. Γονείς του ο Ιωάννης και η Χρυσοστόμη που είχαν άλλα έξι παιδιά, τη Μαρία, την Θεοδώρα, τη Λουκία, την Ελένη, την Γεωργία και την Τζένη.  Ο Χριστάκης ο μοναδικός γιός τους, ήταν το τρίτο στη σειρά παιδί της πολυμελούς οικογένειας. Εργατικός, ήσυχος, προσφερόταν πάντοτε να βοηθήσει τους γονείς και τα αδέλφια του. Από την ηλικία των 12 χρόνων άρχισε να εργάζεται στις οικοδομές. Αρχικά σαν μαθητευόμενος καλουψιής και σε λίγο χρονικό διάστημα σαν ολοκληρωμένος μάστρος. Με τα άλλα παιδιά της ηλικίας του δεν είχε έρθει σε μεγάλη επαφή, και ο λόγος ήταν η συνεχής απασχόληση του στις οικοδομές, καθώς και στα περβόλια. Βοηθούσε τον πατέρα του που ως εργάτης στο μεταλλείο της Καλαβασού δεν μπορούσε να τα προλάβει όλα.

Όταν ξέσπασε η Τουρκική εισβολή, ο Χριστάκης Θεοδοσίου εκτελούσε τη στρατιωτική του θητεία. Ήταν τοποθετημένος  στο 251 Τάγμα Πεζικού που στρατοπέδευε στην περιοχή της Γλυκιώτισσας στην Κερύνεια. Ανήκε στον Τρίτο Λόχο, του οποίου η έδρα ήταν κοντά στο γήπεδο του Γυμναστικού Συλλόγου «Πράξανδρος». Μια μέρα πριν την εισβολή, τον επισκέφθηκε εκεί ο πατέρας του. Ήταν η τελευταία τους συνάντηση. Κανείς από τους δυο δεν φανταζόταν το τι θα ακολουθούσε. Την κόλαση που θα ζούσε όλη η Κερύνεια με την εισβολή του βάρβαρου Αττίλα. Τους νεκρούς που θα άφηνε, τους αγνοούμενους, τους τραυματίες, τους αιχμαλώτους, τους εγκλωβισμένους. Και όλη την άλλη καταστροφή του τόπου με τον βίαιο εκτοπισμό του ενός τρίτου του πληθυσμού μας, την κατοχή του 37.5 τοις εκατό των εδαφών μας, τη σύληση των ιερών και των οσίων μας, τον εποικισμό και την προσπάθεια της Τουρκίας να θέσει υπό τον έλεγχο της όλο το νησί μας.

Την ημέρα της εισβολής, στις 20 Ιουλίου, το 251 Τάγμα Πεζικού έλαβε μέρος σε αρκετές επιχειρήσεις εναντίον των τουρκικών στρατευμάτων. Οι μαρτυρίες είναι πολλές για την ανδρεία και των ηρωισμό που επέδειξαν οι στρατευμένοί μας. Τα εχθρικά στρατεύματα ενισχύονταν όμως συνεχώς. Ώρα με την ώρα αποβιβάζονταν και άλλα τμήματα, όπως και άρματα και άλλος βαρύς εξοπλισμός, ενώ η Τουρκική πολεμική αεροπορία δρούσε από τα χαράματα σπέρνοντας τον όλεθρο και την καταστροφή. Ο αγώνας ήταν άνισος. Πολύ σύντομα οι μονάδες της Εθνικής Φρουράς στην περιοχή άρχισαν να οπισθοχωρούν. Οι Τούρκοι επέκτειναν συνεχώς την ακτίνα της δράσης τους καταλαμβάνοντας μέχρι τη μεθεπόμενη ημέρα όλη την πόλη της Κερύνειας.

Μετά και την κατάληψη του Γ.Σ. Πράξανδρος από τους Τούρκους, μια εξαμελής ομάδα ανδρών, μεταξύ των οποίων και ο Χριστάκης Θεοδοσίου, βρήκε αρχικά καταφύγιο στην οικία ενός Άγγλου την οποία είχε εγκαταλείψει. Στις 8.30 το πρωί της 23ης Ιουλίου, προσπάθησαν να διαφύγουν. Πριν διανύσουν 500 μέτρα είδαν Τούρκους στρατιώτες να εισέρχονται σε σπίτια και να πυροβολούν. Η κατάσταση που αντιμετώπισαν ήταν τέτοια που αποφάσισαν να επιστρέψουν στην οικία του ‘Αγγλου.

Στο σημείο αυτό οι μαρτυρίες αναφέρονται στον τραγικό επίλογο της προσπάθειας τριών τουλάχιστον από τους άνδρες της ομάδας.  Απέναντι από το σπίτι του Άγγλου βρισκόταν μια ημιτελής πολυκατοικία.  Ο Χριστάκης και δυο άλλοι συμπολεμιστές του κινήθηκαν προς την πολυκατοικία αυτή αναζητώντας νερό, για όλη την ομάδα καθώς όλοι διψούσαν. Ενώ βρίσκονταν μέσα στο κτήριο ακούστηκαν πυρά όπλων από την κατεύθυνση της πολυκατοικίας.  Στην συνέχεια είδαν Τούρκους στρατιώτες να απομακρύνονται από την πολυκατοικία.  Όταν έφυγαν οι Τούρκοι, ένας ενθοφρουρός της ομάδας πήγε στην πολυκατοικία για να δει τι συνέβη. Επιστρέφοντας είπε στους άλλους ότι είδε τους συντρόφους τους χτυπημένους μέσα σε λίμνη αίματος.

Η οικογένεια του Χριστάκη Θεοδοσίου επιθυμεί εναγωνίως όπως εντοπιστούν τα λείψανά του και ταυτοποιηθούν.  Ας ελπίσουμε ότι αυτό θα γίνει σύντομα, ώστε να καταστεί δυνατό να του απευθύνουμε το ύστατο χαίρε, όπως το οφείλουμε σύμφωνα με την πίστη μας και τις παραδόσεις μας. Ο στόχος αυτός, της διερεύνησης όλων των περιπτώσεων, είναι πολύ ψηλά στις προτεραιότητες της κυβέρνησης και ιδιαίτερα του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη. Οκτακόσιοι συμπατριώτες μας εξακολουθούν να αγνοούνται, με τους γονείς, ή τις συζύγους και ακόμα τα παιδιά τους να φεύγουν από τη ζωή χωρίς να έχουν πάρει απαντήσεις για την τύχη των αγαπημένων τους.

Παρά τις δυσκολίες και την αδιαλλαξία της κατοχικής δύναμης, εργαζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για να πάρουν επιτέλους απαντήσεις για τους αγαπημένους τους όλοι οι συγγενείς των πεσόντων και αγνοουμένων μας. Αυτό τον αγώνα έχουμε χρέος να τον συνεχίσουμε, μέχρι να διακριβωθεί και η τύχη του τελευταίου αγνοουμένου και να επιτευχθεί ο εντοπισμός των λειψάνων όλων των πεσόντων οι οποίοι τάφηκαν στις κατεχόμενες περιοχές.

Αποτείνοντας φόρο τιμής στον Χριστάκη Θεοδοσίου, απευθύνουμε προς κάθε κατεύθυνση το μήνυμα ότι συνεχίζουμε, με πίστη στον δίκαιο αγώνα μας για μια έντιμη, αξιοπρεπή, δίκαιη και βιώσιμη λύση του κυπριακού προβλήματος.

Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα από τις προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας και το επικίνδυνο κλίμα που δημιουργούν οι επιθετικές δηλώσεις και η όλη συμπεριφορά του  Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, τόσο εναντίον της Κύπρου όσο και εναντίον της Ελλάδας.  Η παραβίαση του διεθνούς δικαίου από μέρους της Τουρκίας, όπως και των αρχών που διέπουν την ειρηνική συνύπαρξη και τη συνεργασία των κρατών, είναι ξεκάθαρη. Αυτό καταδεικνύεται και από τις αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας, με τις οποίες η Τουρκία καλείται να σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου και να συμμορφωθεί προς το διεθνές δίκαιο εγκαταλείποντας τις έκνομες και επικίνδυνες ενέργειές της στην περιοχή.

Με πίστη στο δίκαιο των θέσεων μας και με ενισχυμένη τη γεωπολιτική μας θέση, συνεχίζουμε τις προσπάθειές μας για αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας και επιθετικότητας. Απαιτείται όμως η ενότητα και η υπευθυνότητα όλων των πολιτικών δυνάμεων. Το επιβάλλει η κρισιμότητα των καιρών, το υποβάλλει και το χρέος μας προς όσους θυσιάστηκαν και μαρτύρησαν για την ελευθερία του τόπου μας. Αυτός είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής προς τους ήρωές μας, την ιστορία, την πατρίδα και το έθνος μας.

Αυτό τον ελάχιστο φόρο τιμής αποτείνουμε σήμερα με την αποκάλυψη της προτομής του ήρωα, υποσχόμενοι πως αιωνία θα παραμείνει η μνήμη του.

Δόξα και τιμή σε σένα Χριστάκη Θεοδοσίου και σε όλους τους συμπολεμιστές σου.

(ΣΣ)